Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
εὐλογημένοι Χριστιανοί,

Ἡ σημερινή ἡμέρα, εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ, τά ἅγια Θεοφάνεια. Εἶναι ὅμως καί γιά μᾶς, ἀνάμνηση τοῦ βαπτίσματός μας.

Γι᾿ αὐτό ψάλλομε τόν γλυκύτατο ὕμνο: Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε. Ἀλληλούϊα.

Καί ὀνομάζομε τήν ἑορτή αὐτή ΦΩΤΑ.

Φῶς τοῦ κόσμου ὁ Χριστός. Ἔρχεται μέσα μας μέ τήν πίστη· καί μέ τό βάπτισμα.

Ἡ μόνη Ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός.

Μέ ἀφορμή τήν γιορτή ἄς δοῦμε μέ λίγα λόγια: α. τί εἶναι τό βάπτισμα· καί β. καί πιό πρίν, τί εἶναι τό νερό τοῦ βαπτίσματος. Ὁ Μεγάλος ἁγιασμός, πού τελοῦμε σήμερα.

Ἡ δράση τοῦ Κυρίου μας, τό ἔργο Του γιά τήν σωτηρία μας, ἀρχίζει μέ τό βάπτισμά Του.

Βαφτίστηκε μπῆκε ὁλόκληρος στόν Ἰορδάνη γιά μᾶς. Καί ἐμεῖς τό πανηγυρίζουμε, ὅτι διά τῆς καταδύσεως τοῦ Χριστοῦ στόν Ἰορδάνη, ἡ πρός Θεόν ἡμῶν ἄνοδος γίνεται!

Ἐκεῖνος κάτω. Γιά μᾶς. Στά νερά τοῦ Ἰορδάνη!

Καί ἐμεῖς ἄνω. Χάρις σ᾿ Ἐκεῖνον. Στόν θρόνο τοῦ Κυρίου. Μέ τήν χάρη Του καί μέ τό ἔλεός Του. Χάρις σ᾿ Αὐτόν.

κεῖνος, κάτω· στήν ταπείνωση καί μέ ταπείνωση. Σάν τάχα ἔνοχος καί ἁμαρτωλός.

Καί ἐμεῖς; Ἄνω! Χάρις στό ὅτι Ἐκεῖνος ἐταπεινώθη· καί ἐπῆρε τήν δική μας πτωχεία. Πῆρε τήν μορφή δούλου. Μᾶς ἔδωκε τόν πλοῦτο Του· πλοῦτο χάρης καί ἐλέους καί δόξας. Καί μᾶς ἀνέβασε στόν "θρόνο Του"· στά δεξιά τοῦ Πατέρα Του καί Πατέρα μας.

Μᾶς ἔδωκε τήν δυνατότητα, μέ τό βάπτισμά μας στό Ὄνομά Του, νά γίνωμε τέκνα τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι Τόν δεχτήκαμε. Ὅσοι Τόν πιστεύουμε Υἱό Θεοῦ, καί σωτήρα τοῦ κόσμου.

Ἄν θά γίνωμε παιδιά Του, ἤ ὄχι! Ἄν θά μᾶς δεχθῆ σάν παιδιά Του, ἤ ὄχι ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς. Ἀπό τήν ἀπόφασή μας. Ἡ πράξη ὅμως υἱοθεσίας μας, συντελεῖται μέ τό βάπτισμά μας!

Μέ τό βάπτισμά μας, λοιπόν ἡ πράξη υἱοθεσίας συνετελέσθη, ἔγινε.

1. Τό κάθε παιδί βαπτίζεται σήμερα νήπιο. Δηλαδή, σέ ἡλικία, πού δέν ἔχει ἐπίγνωση· δέν ἔχει πίστη. Ἡ Ἐκκλησία ζητεῖ, ἀπό γονεῖς καί ἀνάδοχο, ἀνάληψη εὐθύνης γιά καθοδήγηση τοῦ παιδιοῦ στήν πίστη στόν Χριστό. Γιά νά ἐπικυρωθῆ τό βάπτισμά του. Γιά νά μή καταντήσει ἀνενεργό.

Γιατί ἀλλοίμονο, ἄν μιά ἀνενεργός κατάσταση, τοῦ μείνει σάν παντοτεινή ἔκφραση τοῦ ἑαυτοῦ του! Ἄν ἡ ἀπιστία, τοῦ γίνει ταυτότητά του!

Κατάσταση, χωρίς πίστη, χωρίς χάρη, χωρίς ἔλεος, χωρίς ἐλπίδα σωτηρίας! Κατάσταση θλιβερή.

2. Ὅμως ὁ Χριστός εἶναι εὔσπλαγχνος. Σέ ἕνα τροπάριο λέμε: Ζωήν ἦλθες παρασχεῖν· καί οὐ θάνατον. Κύριε, ζωή ἦλθες νά μᾶς δώσεις. Ὄχι θάνατο.

Καί ἐπειδή ἐμεῖς εἴμαστε ἀφελεῖς καί ἀπερίσκεπτοι, ὁ Χριστός κάθε χρόνο μᾶς τό δείχνει μέ τρόπο δυναμικό· ἀδιάψευστο. Καί μᾶς τό θυμίζει.

3. Κάθε χρόνο τήν ἡμέρα αὐτή κάνουμε τόν μεγάλο ἁγιασμό. Βαφτίζομε στό νερό, ἀντί γιά τόν Χριστό, τόν Σταυρό Του. Καί Τόν παρακαλοῦμε, μέ τήν δύναμή Του, νά ἁγιάσει τό νερό τοῦ ἁγιασμοῦ. Καί τό ἁγιάζει. Καί γίνεται ἄφθαρτο. Δέν ἀλλοιώνεται. Δέν χαλάει. Μᾶς δείχνει μέ τήν ἁμυδρή αὐτή λάμψη Του, τί σχέση ἔχει ὁ ἁγιασμός, μέ τό βάπτισμα τοῦ Κυρίου καί μέ τό δικό μας.

Ὅταν αὐτό τό καταλαβαίνουμε σωστά, ἀνεβαίνουμε στόν Χριστό, στόν θρόνο Του, στό χάρισμα τῆς υἱοθεσίας. Καί γινόμαστε υἱοί τοῦ Θεοῦ. Ζοῦμε τήν πίστη. Καί συνειδητοποιοῦμε, τήν σημασία καί τήν ἀξία τοῦ βαπτίσματος μας. Καί τό χρέος μας.

Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε. Ἀλληλούϊα.

Καί ἀλληλούϊα σημαίνει: Δοξάζετε τόν Κύριο!

Ἄς φροντίζωμε λοιπόν, νά μεγαλύνεται ὁ Χριστός. Μέ ὁλόκληρο τό εἶναι μας. Μέ τό σῶμα μας. Μέ τό στόμα μας. Μέ τήν καρδιά μας. Μέ τό νοῦ μας.

Ἀξίζει νά δοξάζουμε τόν Χριστό· γιά τά τόσα, πού μᾶς δίνει· καί γιά ὅλα, ὅσα μᾶς ἑτοιμάζει στήν αἰώνια βασιλεία Του.

Μέ θερμές εὐχές καί εὐλογία

Ὁ Μητροπολίτης
† ὁ Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ

Πηγή: imprevezis.gr